𝒘𝒐𝒓𝒍𝒅 𝒐𝒇 𝒈𝒓𝒊𝒆𝒇

𝒘𝒐𝒓𝒍𝒅 𝒐𝒇 𝒈𝒓𝒊𝒆𝒇

ـבُختـر بوבט زیباترین #غََم בنیاست :) وبلاگے با پست ها و حس آرامش بخش، هرچنـב בرבناڪ و پربغض 🖤! با ما همرا باشیـב ✩♡

حرف دارم باهاتون دخترا :)

00:15 1403/02/29 - ✰𝑨𝒚𝒍𝒊𝒏✰

🍭 دختر عجیب است ☕

چشم هایش را که می بندی،

دید دلش بهتر می شود...! 

دلش را که می شکنی، 

باران لطافت از چشم هایش سرازیر می شود!

انگار درست شده تا روی عشق را کم کند...! 

*بفرمایید ادامه مطلب*

دخترها بی دلیل "بابائی" نشده اند...! 

دخترها خوب می دانند هربار که دلشان از نامردی های دنیا بگیرد؛ دستی ایمن و مردانه، "به دور از جنس نیاز" روی سرشان نوازش می شود... :) 🖤 ! 

دستی که جز عشق، عطر دیگری ندارد! 

دخترها خوب می دانند قبل از تاریکی هوا برگرد! نهایت عشق مردی به نام پدر است 🙂 ❤️ 💐 ! 

مرد زندگی من، پدر جان، بابایی مهربون و نازم، مرسی که هستی... اولین دلخوشی دنیای ویران شده من :) روزت هزاران بار مبارک 🌹! 

تنها کسی که مرا درک کرد... از غم ها گذراند و در شادی ها نشاند، و صدای خنده اش، آهنگ زندگی من و نور امید چشمان خسته اش، روشنایی شب های تاریکم بود... تو بودی که ثابت کردی فرشته ها هم می توانند مرد باشند! 

عاشقتم من، تا عمر دارم 🥺❤️🌈🌝⭐

هوای همیشه بارونی °^°

16:01 1402/10/14 - 𝚂𝚊𝚕𝚒𝚗𝚎 Ƭ^Ƭ

این اولین پسته و امیدوارم واسه بار اول بد نشه!

 

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°°•°•°•°•

 

می‌دونم که میگن- جوری چسبیدن بهش که قرص زبونشون شده- روز های خوب هم می‌رسه و بالاخره رنگین کمون رو بعد بارون می‌بینی، ولی من هر وقت که به خودم اومدم تایم ناراحتی بود... تایمی که اون لحظه فقط آرزو دارم خودم رو گم و گور کنم. اشک بریزم و همه اون غصه و حرص خوردن رو تلافی کنم... وضعیت جوری که تا به خودم میام ای وای! الان اون تایمه و من هیچ ایده ندارم که چطور روح زمین خورده‌ام رو بلند کنم و وادارش کنم که همه‌چی خوبه و هیچ مشکلی نیست! واقعا سخته به چیزی که نیستی وانمود کنی...

 انگار خوشی های من همون رنگین کمونی هستند که حتی می‌تونی به زحمت ببینیشون. بعدش حساب و کتاب می‌کنی، دفعه بعدی کی هست؟...

من باید با این درد کهنه چطور کنار بیام؟

قوی بمون دختر (:♡

17:32 1402/10/11 - ✰𝑨𝒚𝒍𝒊𝒏✰

به شکل افراطی خودت رو درگیرش نکن. می‌دونی چرا؟ چون از درون می‌شکنتت و جوری مسمومت می‌کنه که تا به خودت میای اشکت در اومده و داری گریه می‌کنی... این ناراحت شدنه طبیعیه... این احساسات از اینکه چرا اینطوری طبیعیه ولی نباید از حدش بگذره و به قولی میگن باید حد وسط همه چیزی رو رعایت کنیم... به همون اندازه که بد میگن و از درون نابود می‌کنند باز هم هستند کسایی که دستت رو می‌گیرند و بلندت می‌کنند... هستند ولی اونقدر کم‌اند ویا شایدم اونقدر درون حس بد غرق شدیم که نمی‌بینیم... یکسری سنت و رفتار هایی هست که مسخره‌اس و خودم به شخصه ازش متنفرم... دوست دارم کله‌ام رو بکوبم به دیوار بابتش... اگر بخاطرش گریه می‌کنی شورش رو درنیار، بعدش بلند شو! بخاطر خودت! بخاطر دلیلی که تو دلت دفع کردی... :)

نویسنده :