بعضی وقتا دلم می خواد اتاق خوابم رو بغل کنم و بهش بگم: مرسی، ازت ممنونم که همیشه بودی. ازت ممنونم که تو اون شب های لعنتی که هیچ کسی رو نداشتم، آغوشت رو به روم باز گذاشتی. مرسی که پای تک تک حرفام و اشکام نشستی. ازت ممنونم بابت این که هرچیزی که بهت گفتم رو به کسی نگفتی و پیش خودت نگه داشتی. به نظرم اگه تو آدم بودی، بهترین آدم زندگی من می شدی! :)
