به شکل افراطی خودت رو درگیرش نکن. می‌دونی چرا؟ چون از درون می‌شکنتت و جوری مسمومت می‌کنه که تا به خودت میای اشکت در اومده و داری گریه می‌کنی... این ناراحت شدنه طبیعیه... این احساسات از اینکه چرا اینطوری طبیعیه ولی نباید از حدش بگذره و به قولی میگن باید حد وسط همه چیزی رو رعایت کنیم... به همون اندازه که بد میگن و از درون نابود می‌کنند باز هم هستند کسایی که دستت رو می‌گیرند و بلندت می‌کنند... هستند ولی اونقدر کم‌اند ویا شایدم اونقدر درون حس بد غرق شدیم که نمی‌بینیم... یکسری سنت و رفتار هایی هست که مسخره‌اس و خودم به شخصه ازش متنفرم... دوست دارم کله‌ام رو بکوبم به دیوار بابتش... اگر بخاطرش گریه می‌کنی شورش رو درنیار، بعدش بلند شو! بخاطر خودت! بخاطر دلیلی که تو دلت دفع کردی... :)
نویسنده :
